ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΘΗ…ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ

Η εικόνα σου μες το μυαλό μου

επιτέλους ξεθώριασε

Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια

ευτυχώς βλέπω μόνο σκοτάδι

Κι είναι όμορφες οι νύχτες μου πλέον

γιατί δεν κοιμάμαι…ονειρεύομαι


Δεν ακούω πια αυτή την χιλιοειπωμένη φράση σου
«Για μια ζωή μαζί…» 



Δεν ξέρω πόσες ζωές θα χρειαστείς

μέχρι να αρχίσεις να αισθάνεσαι αυτά που λες

Μα στο τέλος ο μόνος που θα μείνει

για να σ’ ακούσει θα είναι ο καθρέφτης σου

Όμως μην κάνεις το λάθος

και πιάσεις κουβέντα μαζί του

Γιατί…πάλι η Χιονάτη θα βγει κερδισμένη

Χρήστος Καριώτης