Ένας έρωτας σε χειμερία
νάρκη στο στήθος μου
κλέβει τις ανάσες μου
τη νύχτα
Προσπαθώ να φωνάξω τ'
όνομα σου
Μα η φωνή μου σβήνει...
Η αγάπη απρόσωπη...φθαρμένη
αργοπεθαίνει μπροστά
στα μάτια μου
Ψεύτικος...άγγελος ήσουν
εσύ...
Μια ζωγραφιά ξεθωριασμένη,
πάνω σε φτηνό χαρτί...
Και πως ν' αντέξει μια
χάρτινη καρδιά
σ' έναν παράδεισο...χτισμένο
στη φωτιά...
Χρήστος Καριώτης.
Γεμίσαμε αγγέλους με ψεύτικα χαμόγελα !!
ReplyDeleteΝα δεις πόσους θα ήθελα να ρίξω
στην φωτιά να δω αν θα καούν!
Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου
δυνατές οι λέξεις.
Να είσαι καλά !
Οι ψεύτικοι άγγελοι είναι ήδη καμένοι...δεν αξίζει να ασχολείσαι μαζί τους.
ReplyDeleteΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!