Μην μ' ακολουθείς
ο δρόμος αυτός δεν
φτιάχτηκε και για τους δυο μας
κάποια στιγμή θα σου
αλλάξει πορεία και απλώς θα κάνεις
κύκλους
γύρω απ' το κουφάρι μιας
χιλιοπαιγμένης βαρετής ερωτικής σκηνής
Δεν υπάρχει πλέον τίποτα
που να θυμίζει αγάπη
Μόνο άπληστες σάρκες
που θέλουν να σβήσουν τις φωτιές που
τις καίνε
Κάθε φιλί κι ένα κεντρί
γεμάτο δηλητήριο
Κυνικά βλέμματα που
ζούνε στο σκοτάδι
Καιρός να χαθώ σ' ένα
θολό τοπίο από αναμνήσεις
Και κάπου εκεί εσύ...
εξαφανίζεσαι...
Χρήστος Καριώτης.
No comments:
Post a Comment