Wednesday, December 4, 2013

ΑΠΟΓΝΩΣΗ...



Δεν είμαι άνθρωπος ούτε κτήνος
Είμαι τα κομμάτια μιας ελπίδας
Που γεννήθηκε σαν έρωτας
Και ξεψύχησε σαν ανεξέλεγκτο πάθος...
Είμαι μια βροχή συναισθημάτων
Που ξεπλένει αναστολές απο καταπιεσμένα σώματα...
Μην μπερδεύεις τον έρωτα με την απόγνωση
Ο έρωτας δεν σε αφήνει να κοιμηθείς
Η απόγνωση δεν σε αφήνει να ξυπνήσεις...

ΘΑΡΡΟΣ...



Δεν βρήκα ποτέ το θάρρος να σου πω τι αισθάνομαι για σένα

Πριν ο έρωτας γίνει εμμονή
Θα σε βαφτίσω όνειρο...
Και θα κλείσω τα μάτια μου για πάντα...

ΧΑΜΟΓΕΛΟ...



Μ' έλουζαν με φως τα μάτια σου
Σε κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου
κι ένοιωθα τους χτύπους της καρδιάς σου
Ήσουν ο μοναδικός λόγος που χτυπούσε η δική μου

Σαν άνεμος ήρθες
Σε μια έρημη γή με ταξίδεψες
Σκοτεινή κι απέραντη
Μόνοι εσύ κι εγώ... για πάντα μαζί

Τι κρίμα
Μόλις ξημέρωσε
Έγινες πάλι ένα χαμόγελο
Σε μια ξεθωριασμένη φωτογραφία...